ดูตามมาตรฐานฟุตบอล เราเป็นรองออสเตรเลีย แต่ผมก็แอบหวังลึกๆ เพราะเห็นว่าถ้าเราชนะได้ก็น่าจะถึงแชมป์
ผมกับโค้ชสันติเป็นตัวแทนไปประชุมกับฝ่ายจัดการแข่งขัน โค้ชพยงค์เลือกชุดแข่งขันสีแดง เป็นการถือเคล็ดเล็กน้อย แต่สีชุดแข่งก็มีประเด็นในตอนที่เราเข้าชิงไปเจอพม่าซึ่งจะพูดถึงตอนท้าย
จุดสำคัญที่เราทำได้ดีในเกมการแข่งขันคือ เกมรับแน่น กองหน้าคม โต้กลับเป็นประตู และยิงประตูทิ้งห่างได้ถึงสามลูก แม้ตอนท้ายจะเสียจุดโทษ เด็กร้องไห้เป็นข่าวดัง แต่เราก็ผ่านออสเตรเลียมาจนได้
สารภาพตามตรงผมดีใจพอๆกับได้แชมป์ หลังจากกลับเข้าห้องพักนักกีฬาแล้ว ผมรีบไปแจ้งฝ่ายจัดว่าจะขอใส่ชุดแข่งขันสีแดงในนัดชิง แต่ก็ช้าไปเพราะทีมชาติพม่าที่แข่งจบไปก่อนหน้าเรา เลือกไปก่อนซะแล้ว ผมรู้สึกแค้นใจขึ้นมาทันที เจอกันนัดชิงละกัน...
